مقالات

آنودایزینگ، رنگ مایع و رنگ پودری |انتخاب پوشش مناسب برای آلومینیوم

چطور میان آنودایزینگ، رنگ مایع و پوشش پودری انتخاب کنید انتخاب پوشش مناسب برای آلومینیوم شما


آنودایزینگ | پوشش‌های ارگانیک | توصیه‌ها | نتیجه

هدف از این مقاله راهنمایی برای انتخاب میان آنودایزینگ، رنگ مایع و پوشش پودری است تا بدانید موقع تعیین آلومینیوم معماری برای سقف فلزی، ویترین فروشگاه و یا دیوار پرده‌ای از چه نوع پوششی استفاده کنید. جنس لایه پرداخت را نوع کاربرد و ظاهر مناسب تعیین می‎‌کند. همچنین می‌توانید برای دریافت اطلاعات دقیق‌تر مستقیماً به صفحه How to Specify Anodized and Painted Finishes بروید.

آنودایزینگ چیست؟

آنودایزینگ یا آنودایز کردن یک فرآیند ساده الکتروشیمیایی است که 100 سال پیش ایجاد شده و یک پوشش محافظ اکسید آلومینیوم را روی سطح آلومینیوم تشکیل می‌دهد. چرخه عمر لایه پرداخت به نسبت ضخامت پوشش آنودی بستگی دارد.
اکسید آلومینیوم ماده‌ای مقاوم در برابر آب و هوا است که از فلز پایه محافظت می‌کند. لایه پوشش ممکن است رنگرزی شود یا از طریق پدیده پراش تولید شده توسط پوشش، تناژ برنز ارائه دهد. پوشش به واسطه این فرآیند الکتروشیمیایی از فلز آلومینیوم پایه به عمل می‌آید. پوشش از فلز جدایی‌ناپذیر است و ور نمی‌آید یا پوسته‌پوسته نمی‌شود. ساختار پوشش شامل تعداد زیادی منافذ شش ضلعی کوچک است که با یک «مهر» پر شده‌اند که این منافذ را هیدرولیز می‌کند تا با اکسید آلومینیومِ بی‌اثر پر شود.

مزیت‌های آنودایزینگ

به طور کلی، آنودایزینگ در مقایسه با رنگ مایع، به استثناء پوشش کویلی، ارزان‌تر است.
آنودایزینگ سخت‌تر از PVDF یا FEVE و برای آلومینیوم در فضاهای پر رفت و آمد ِ در معرض آسیب‌های فیزیکی و تمیزکننده‌های ساینده، بهتر است.
آنودایزینگ از بین نمی‌رود. این پوشش در واقع بخشی از فلز می‌شود.
در مقایسه با پوشش‌های آلی، آنودایزینگ ظاهری عمیق‌تر و ارزشمندتر به آلومینیوم می‌دهد. دلیل این امر این است که پوشش آنودایز شده شفاف است و می‌توان فلز پایه را در زیر آن مشاهده کرد. این شفافیت بر مسائل مرتبط با تغییر رنگ تاثیر می‌گذارد، اما آنودایزرها نسبت به گذشته در رابطه با کنترل میزان تغییر رنگ بسیار بهتر عمل می‌کنند. تطابق رنگ کامپیوتری با داده‌های کمی و عینی در اکثر ابزارهای آنودایزینگ معمول است.
آنودایزینگ تحت تأثیر نور خورشید قرار نمی‌گیرد . تمام پوشش‌های آلی به دلیل قرار گرفتن در معرض نور ماوراء بنفش در نهایت از بین می‌روند.

آنودایزینگ خوب و بد

آنودایزینگی که به درستی انجام نشده باشد، مقاومت شیمیایی ضعیفی دارد. آنودایزینگ جدید با ضخامت کم از نظر ظاهری تقریباً مشابه آلیاژ کلاس 1 آلومینیوم (بسیار ضخیم!!) با پوشش آنودایز شده است، اما پوشش‌های آنودایزینگ نازک (زیر-کلاس II) برای استفاده در دیوار پرده‌ای بیرونی یا بام فلزی مناسب نیستند.
مزیت پوشش آنودی ضخامت، دوام و ماندگاری بیشتر آن است. پاشنه آشیل آنودایزینگ مقاومت شیمیایی است. در نهایت، سطح یک پوشش آنودی ممکن است در محیط‌های شهری در معرض آلاینده‌های اسیدی قرار بگیرد. سطوح آنودایز شده، باید موقع ساخت و ساز مانند سایر اجزای ساختمان، از تماس با اسید محافظت شوند. طول عمر یک پوشش آنودایز شده با ضخامت آن و محیط ساختمان تعیین می‌شود.
بعد از گذشت سال‌ها، سطوح آنودایز شده ممکن است خاک و لکه‌هایی را که شبیه به رنگ چالکی است، به خود جذب کنند. این «چالک» را می‌توان با یک ماده شوینده ملایم و در کنار یک تکنیک پاک‌کننده ساینده از بین برد. در واقع مقدار کمی از پوشش آنودی ممکن است از بین برود و یک لایه پرداخت آنودایزِ تجدید شده می‌تواند تا بیست سال باقی بماند. به همین دلیل است که آنودایزرها می گویند محصولشان «تجدیدپذیر» است. وقتی که یک پوشش ارگانیک از بین رفت، تنها راه این است که سطح را دوباره رنگ‌کاری یا فلز را عوض کنید. وقتی هم که به نظر می‌رسد یک پوشش آنودی دچار ایراد شده است، تمیزکاری اغلب ظاهری نو به آن می‌دهد.

آنودایزینگ و محیط‌زیست

به نظر می‌رسد که آنودایزینگ با نگرانی‌های زیست‌محیطی امروز سازگار است. اگرچه که باید تحقیقات بیشتری انجام شود تا به طور کلی تأثیرات زیست‌محیطی آلومینیوم‌ها مشخص شود، اما از سوی دیگر، رعایت مقررات زیست‌محیطی در آنودایزینگ نسبت به سایر فرآیندهای پرداخت فلز راحت‌تر است. آنودایزرها در تمام مناطق شهری قرار دارند و آنودایزینگ ممکن است به محصولات صلاحیت دریافت امتیاز LEED (پیشرو در طراحی محیطی و انرژی) را بر اساس مواد منطقه‌ای اعطا کند.
مواد شیمیایی حاصل از آنودایزینگ را می‌توان در مراکز تصفیه فاضلاب شهری استفاده کرد. در واقع سولفات آلومینیوم حاصل از ماشین‌آلات آنودایزینگ، باعث بهبود کارایی رسوبات جامد برخی از فرایندهای تصفیه فاضلاب می‌شود. محصولات جانبی آنودایزینگ اغلب مفید هستند؛ مانند وقتی که‌تری‌هیدرات آلومینیوم به عنوان پیشگیرنده آتش استفاده می‌شود. آنودایزینگ هیچ ماده تولیدکننده اوزونی (VOC) منتشر نمی‌کند، و در این فرآیند خبری از فلز سنگین نیست.

پوشش های آلی

پوشش و رنگ پودری

عملکرد پوشش آلی (رنگ‌ها یا پودرها) به آماده‌سازی، رزین و رنگدانه بستگی دارد. در مورد آلومینیوم، آماده‌سازی از اهمیت به‌سزایی برخوردار است. به همین دلیل است که پوشش‌های آلی باید به‌صورت کارخانه‌ای بر آلومینیوم اعمال شوند. در سیستم پوشش آلی، رزین‌ها اغلب پیوند ضعیف ایجاد می‌کنند. برخی از رزین‌ها، مانند PVDF، در برابر آب و هوا مقاومند، در حالی که پوشش‌های اپوکسی فقط برای مصارف داخلی منظور شده‌اند. رزین‌های زیادی برای کاربردهای معماری از قبیل آکریلیک، اورتان، پلی اورتان، پلی استر، سیلیکون پلی استر، پلی استر TGICs، PVDF و غیره در دسترس است که فقط بعضی از این سیستم‌های پوشش، بیش از پنج سال در کاربردهای معماری بیرونی دوام خواهد داشت. انجمن سازندگان معماری آمریکا (AAMA) مشخصات عملکردی عالی برای پوشش‌های آلومینیومی تعیین نموده؛ AAMA 2605-17a دقیق‌ترین مشخصات آلومینیوم با پوشش اسپری است که در معماری مورد استفاده قرار می‌گیرد. جدول مشخصات AAMA برای رنگ‌کاری آلومینیوم معماری را اینجا ببینید.
جنبه مهم AAMA 2605-17a التزام به تست شرایط واقعی ده ساله در فلوریدای جنوبی است. نتایج حاصل از تست فلوریدا برای ارزیابی پوشش‌های مختلف بسیار مناسب است. پوشش‌های PVDF شاخص AAMA 2605-13 را در گسترده‌ترین طیف رنگی پشت سر می‌گذارند. به یاد داشته باشید که AAMA 2605 فقط برای پوشش اسپری است. مشخصات مناسب برای پوشش‌های کویلی AAMA 620 است. از آنجا که بر فرآیندهای پوشش کویلی کنترل بیشتری اعمال می‌شود، ضمانت‌های طولانی مدت در دسترس است.
پوشش‌های PVDF معمولاً به صورت 70٪ PVDF و 30٪ رزین‌های دیگر ساخته می‌شوند؛ آکریلیک معمولاً غالب است. در حالی که 50٪ پوشش PVDF در دسترس است، ذیل شاخص AAMA 2605 طیف رنگی گسترده‌ای بدست نمی‌دهد. مقاومت شیمیایی و مقاومت در برابر نور UV از نقاط قوت پوشش‌های PVDF است. پوشش PVDF به دلیل تنوع رنگ و ‌مقاومت در برابر آب و هوا، در بازار دیوار پرده‌ای و بام فلزی چیره شده است.
پوشش PVDF توسط دو شرکت تولید شده است: آرکما و پلمیر تخصصی سولوی. سولوی پوشش PVDF را با مارک تجاری Hylar 5000® تبلیغ می‌کند و شرکت آرکما با Kynar 500®. امروزه، سولوی و آرکما برای ترکیب این پوشش ویژه به چهار شرکت واجد شرایط رزین PVDF ارائه می‌کنند: صنایع PPG ، والسپار، شرووین ویلیامز، و آزکو نوبل. همچنین واردات رزین‌های PVDF به ایالات متحده انجام می‌شود که هیچ کدام کینار یا هیلار نیستند. به همین دلیل است که در این مقاله، هر جا لازم شد، به این رزین‌ها تحت عنوان PVDF اشاره کرده‌ایم.
مزایای پوشش PVDF
پوشش PVDF از نظر شیمیایی نسبتاً بی‌اثر است و در محیط‌های مستعد زنگ‌زدگی از آنودایزاسیون بیشتر دوام می‌آورد. شست‌وشودهندگان پنجره‌ها می‌توانند نسبت به نوع مواد شیمیایی مورد استفاده در تمیزکاری ساختمان، دقت کمتری به خرج دهند. اگرچه PVDF در استفاده از پاک‌کننده‌های شدیداً خورنده، بسیار آسیب می‌بیند.
پوشش‌های PVDF تقریباً طیف نامحدودی از رنگ‌ها را ارائه می‌دهند و در بچ‌های کوچک نیز به راحتی تولید می‌شوند.
کویل سطح فلز را رنگ کرده و به هنگام ساخت مثل سطح آنودایز شده ترک برنمی‌دارد.
دوام رنگ معمولاً از آنودایزینگ بهتر است. با این وجود جای تعجب است که بسیاری از مشتریان ما حتی تغییرات جزئی که در رنگ محصولات رنگ‌کاری شده دیده می‌شود را انتظار ندارند. روکش‌های فلزی به طور ویژه مستعد تغییر رنگ هستند. برای افزایش دوام رنگ، تمام فلزهای یک پروژه باید توسط یک نفر و در یک نشست رنگ‌کاری شوند.

پوشش های پودری

رنگ مایع از رنگدانه، رزین و حلال تشکیل شده است. رنگ‌کاری پودر به سادگی رنگدانه‌ای است که در یک رزین پودری کپسوله می‌شود و بنابراین تحت عنوان «رنگ بدون حلال» مشهور است. پوشش‌های پودری و پوشش‌های مایع ساخته شده از یک رزین و رنگدانه، تقریباً ویژگی‌های عملکردی یکسانی دارند.
مزیت واقعی پودر کاهش آلودگی هوا در مقایسه با پوشش‌های مایع است. هنگامی که پودر در  کوره پخت می‌شود، هیچ مقداری VOC تولید نمی‌کند. یکی از نقاط ضعف پودر اندازه‌ی بزرگ بچ است. تولیدکنندگان پودر از این مسئله آگاه هستند و تعداد معدودی از آنها رنگ‌هایی را که در بچ‌های کوچک توزیع می‌کنند، در انبار خود نگه می‌دارند. چندین شرکت با استفاده از رزین پلی استر TGIC پودرهای درجه بیرونی تولید می‌کنند. در حال حاضر پودرهای پلی استر TGIC نسبت به سایر پودرها طیف رنگی گسترده‌تری دارند. چندین شرکت صدها رنگ از پودرهای پلی استر TGIC را تولید کرده‌اند. تقلای پلی استر TGIC برای حفظ براقیت با پودرهای PVDF قیاس می‌شود، اما در اروپا بسیار مورد استفاده قرار می‌گیرد.
برخی از رزین‌ها در پوشش‌های مایع راحت تولید می‌شوند و برخی دیگر در پوشش‌های پودری. یک رزین خاص معمولاً در یکی از دو نوع پوشش -پودری و یا بر پایه حلال- تولید می‌شود، نه هر دو. مثلاً اپوکسی که عمدتاً پوششی پودری است و PVDF که از لحاظ تاریخی به عنوان یک پوشش مایع تولید شده است. بسیاری از مزایایی که پودر نسبت به پوشش‌های مایع دارد؛ مانند استحکام و براق بودن، در واقع از ویژگی‌های رزین است.
رنگ پودری اغلب فقط در بچ‌های بزرگ موجود است و نتیجتاً رنگ‌های سفارشی آن بسیار گران درمی‌آید. این مسئله بدان دلیل است که برای هر بچ پودر از تجهیزات گران‌قیمت استفاده می‌شود. به دلیل سهولت در ترکیب بچ‌های کوچک، رنگ‌های بر پایه حلال همچنان جایگاه خود را در بازار حفظ کرده‌اند. توانایی «ترکیب و تطابق» به نقاشان و مشتریان انعطاف‌پذیری بی‌نظیر و سهولت استفاده را ارزانی می‌دارد.
طی پانزده سال گذشته، PPG، Akzo و دیگران پوشش‌های پودری فلوئوروکربن مبتنی بر AAMA 2605 را معرفی کرده‌اند. بیشتر این پوشش‌ها بر پایه رزین‌های FEVE ساخته شده‌اند که از پوشش پلی استر بهترند. PPG پودر PVDF Duranar را معرفی کرده است که نه تنها عملکرد AAMA 2605 را ارائه می‌دهد، بلکه از لحاظ ظاهری نیز با پوشش‌های PVDF مایع یکسان است. ما انتظار داریم که استفاده از پوشش‌های پودری AAMA 2605 افزایش یابد.
SAF همچنین از پودرهای اپوکسی مبتنی بر کاربردهای داخلی مانند مبلمان استفاده می‌کند. یک نکته درباره پودرها: پودرها مستعد اثر پوست پرتقال هستند و ممکن است پوشش به صورت بافت‌دار به نظر برسد.

ملاحظات زیست محیطی انتخاب پوشش

از نظر تئوری رزین‌ها را می‌توان با فرمولاسیون های بر پایه‌ی حلال یا پودر ساخت. برخی از رزین ها با فرمولاسیون بر پایه‌ حلال، تولید و کاربرد آسان‌تری دارند، اما حلال‌ها باعث آلودگی هوا می‌شوند. فشار مقررات به شدت بر صنعت ساخت و ساز، به ویژه در رابطه با پوشش‌های بر پایه حلال سنگینی می‌کند. پوشش‌های بر پایه حلال برای معماری خارجی بلندمدت در حالی مبتنی بر حلال هستند که به طور معمول بین 70 تا 80 درصد از هر گالن رنگ در طی فرایند رنگ‌کاری تبخیر می‌شود. بخارات حاصله شامل هیدروکربن‌هایی هستند که EPA به صورت VOC (ترکیبات آلی فرار) نامگذاری نموده است و مانند اگزوز خودرو پیش‌ماده تشکیل اوزون هستند. اوزون یکی از عناصر مهم مه‌دود است و می‌تواند باعث سوزش چشم، ریه و گلو شود. قوانینی مانند «لایحه حفظ و بازیابی منابع» (RCRA) و «لایحه هوای پاک» باعث کاهش تشکیل اوزون می‌شود؛ اگرچه که برنامه‌های اقدام محلی بسیار متفاوت است. اگر کالیفرنیای جنوبی شاخصی برای مقررات زیست‌محیطی آینده در سایر بخش‌های کشور باشد، ممکن است به زودی اسپری کردنِ بسیاری از پوشش‌های مبتنی بر حلال از جمله PVDF، بدون تجهیزات زیست‌محیطی پرهزینه، در ایالات متحده غیرقانونی شود. این مسئله هزینه پوشش‌های بر پایه حلال را افزایش می‌دهد.

ممکن است تولیدکنندگان پوشش‌های آلی مجبور شوند میان پیشنهاد نصب تجهیزات پرهزینه کنترل آلودگی یا توسعه تکنولوژی پوشش پودری انتخاب کنند. پوشش‌های پودری هیچ آلودگی هوایی ایجاد نمی‌کنند و برای پوشش‌های آنودایزینگ و پوشش‌های بر پایه حلال رقیب قدری محسوب می‌شوند.

به منظور واجد شرایط نمودن طولانی‌ترین ضمانت‌های پوشش‌های افشانه‌ای، عمده فروشندگان پوشش PVDF هنوز خواستار آماده‌سازی مبتنی بر کروم هستند. آماده‌سازی کروم برای ایجاد چسبندگی طولانی مدت در مصارف خارجی ضروری است، اما لازم است که مصرف‌کنندگان تجهیزات کنترل آلودگی آب گسترده داشته باشند. در حالی که این تکنولوژی بسیار مشهور است و نتایج چسبندگی مطلوبی ارائه می‌دهد، لجن حاصل از این فرایند پسماندی خطرناک است و دفع آن بسیار دشوار و پرهزینه.

با توجه به تحولات جدید، این پرسش پیش می‌آید که بهترین راه برای تعیین یک پرداخت رنگ‌کاری بادوام چیست. توصیه ما این است که با پرداخت‌گر خود مشورت کنید، AAMA 2605 را مشخص و به تخصص تولیدکنندگان پوشش مانند PPG، Akzo یا Valspar که این پوشش‌ها را برای بازار معماری میکس می‌کنند، تکیه نمایید.

توصیه‌هایی برای پوشش دیوار پرده‌ای و سقف فلزی

پوشش PVDF در بازارهای دیوار پرده‌ای و سقف فلزی سلطه یافته است؛ چرا که ثبات رنگ و انتخاب رنگ از مقاومت در برابر سایش مهمتر محسوب می‌شود. با پوشش PVDF، ممکن است هر رنگی را که می‌خواهید انتخاب کنید و احتمالاً به راحتی هم در دسترس خواهد بود؛ چون بیشتر سازندگان این قابلیت را دارند که پوشش‌های خود را میکس کنند.

در بیشتر مواقع، پوشش‌های PVDF از قوام رنگی بسیار خوبی برخوردار هستند. این بدان معنی نیست که تطابق رنگ در رنگ مایع بدون عیب است. پیمانکاران باید مراقب باشند فلز را به طور هم زمان در یک مکان قرار دهند تا احتمال تغییر رنگ ناشی از بچ‌های مختلف رنگ یا شرایط استفاده، کم شود. غالباً در سه و چهار پوشش فلزی PVDF واریاسون رنگی وجود دارد. مخالفت معمار با رنگ‌های فلزی یادآور مخالفتشانن با آنودایزینگ است.

موقع رتوش‌کاری باید مراقب باشید؛ زیرا تطابق کامل بین پرداخت کارخانه‌ای و پرداخت فعلی غیرممکن است. رتوش‌کاری برای هر دو پوشش رنگ مایع و آنودایزینگ مشکل است. رتوش‌ هرگز نباید اسپری شود، بهتر است به آرامی با قلم مو اعمال گردد. رتوش‌ با سرعت متفاوتی نسبت به پوشش زیرش محو می‌شود.

موقعی که یک نمای بیرونی شفاف برای ساختمان مورد نظر باشد، آنودایزینگ پرداخت مناسبی برای دیوار پرده‌ای است. معماران باید از آندایزر پانل‌های طیف رنگی استفاده کنند. نصاب باید از متغیرهای مورد انتظار پانل‌های آنودایز شده آگاه باشد. ممکن است نصاب بتواند بعضی از پانل ها را بر اساس ارتفاع مرتب کند تا جلوه مورد نظر را بگیرد. مرتب‌سازی نیز ممکن است پوشش رنگ متالیک بطلبد. اگر پانلی خارج از طیف رنگِ مورد نظر باشد، پرداخت‌گر نباید آن را اعمال کند. نکته مهم، این مسئولیت نصاب است که از نصب فلزِ خارج از طیف پرهیز کند. هنگام تعیین آنودایزینگ برای مصارف بلندمدت، حتماً SAFINISH (انجمن آلومینیوم کلاس I) را مشخص کنید. برای توضیح بیشتر در مورد عناوین انجمن آلومینیوم، این لینک را دنبال کنید.

دلیل تعیین آنودایزینگ SAFINISH (کلاس I) ایجاد پوشش آندیِ هرچه بیشتر بادوام است. ضخامت پوشش مهمترین شاخص دوام پوشش‌های آنودایزینگ است. ضخامت پوشش در مصارف معماری را می‌توان به عنوان کلاس 1 (0.7 میل) یا کلاس 2 (0.4 میل) در هر انجمن آلومینیومی DAF 45 مشخص کرد، اما اغلب مشخصات آن وجود ندارد. بعد از آن هم «ارزان‌ترین چیز» نصب شده است و در طی چند سال کوتاه، پرداخت آن سوراخ و لک‌دار می‌شود و فرسایش می‌یابد.

ورق‌های آنودایزشده‌ی ارزان قیمت اغلب با ضخامت پوشش 0.10 میل فروخته می‌شوند. پرداخت مرتبط با این ضخامت همچنین ممکن است 200، A21، A22 یا A24 نامیده شود. در حالی که این ضخامت پوشش برای بسیاری از کاربردها مناسب است، باید بدانید که عمر این پرداخت در کاربردهای معماری بیرونی بیش از چند سال دوام نخواهد داشت. طول عمر مورد انتظار در محیط‌های ساحلی بسیار کمتر است. ضخامت پوشش باعث تغییر چشم‌گیری در دوام پرداخت رنگ شده می‌گردد. در پوشش‌های نازک‌تر رنگ‌ها سریع‌تر محو می‌شوند، زیرا حاوی ماده رنگ‌کاری کمتری هستند.

اغلب فشار زیادی برای فروش «ارزان‌ترین» محصول ممکن وجود دارد. اگر خصوصیتی به سادگی با «کلر آنودایز» جور باشد، نتیجه‌ی محتمل پوششی 0.2 میل است. از طرف دیگر، اگر ضخامت 0.8 میلی مد نظر باشد، دوام پوشش حداقل تا چهار برابر بیشتر می‌شود. به عبارت ساده‌تر، دوام یک پوشش آندی متناسب با ضخامت پوشش آن است، و یک پوشش کلاس I دو برابر پوشش کلاس II ضخامت دارد. این بدان معناست که اکثر مواقع در بخش بیرونی ساختمان ، پوشش‌های کلاس I دو برابر کلاس II دوام می‌آورد.

همانطور که قبلاً بیان شد، با تمیز کردن می‌توان آنودایزینگ را تجدید کرد. آنودایزینگ اغلب حتی وقتی که درب و داغان به نظر برسد، قابل‌ترمیم است، اما اگر پوشش‌های رنگ مایع از بین بروند، کار زیادی از دستمان برنمی‌آید به جز بازسازی کل ساختمان. تعمیر مجدد ساختمان معمولاً بسیار گرانتر از هزینه اعمال لایه پرداخت اصلی ِ به کار رفته است، و کنترل کیفیت کار هم مناسب نیست. هر دو پوشش آنودایز و رنگ مایع نیاز به نگهداری منظم دارند؛ چیزی که بیشتر مالکان ساختمان در نظر نمی‌گیرند.

ویترین فروشگاه‌ها

بخش‌هایی از یک فروشگاه که بیشترین سهم سایش را در عبور و مرور دارند، باید آنودایز شوند. مقاومت سایشی برتر آنودایزینگ به این معنی است که روی چارچوب در، پاگرد در یا پول‌بار / پوش‌بار دوام بیشتری می‌آورد. از طرف دیگر، رنگ‌کاری چارچوب آلومینیومی بالای درها شکل زیبایی به ویترین می‌بخشد. گاهی اوقات دیده می‌شود که درهای آلومینیومی نصب شده در کارخانه را در محل کار نقاشی کنند. این کار همیشه اشتباه است. حتی اگر از یک پوشش PVDF استفاده شود، در حالی که ممکن است نتیجه نهایی بادوام‌تر از رنگ معمولی باشد، مقاومت سایشی آن در مقایسه با PVDF یا آنودایزینگ کارخانه هنوز هم کم است.

آنودایزینگ احتمالاً همیشه جایی در بازار ویترین‌ها خواهد داشت. مقاومت در برابر سایش و مقرون به صرفه بودن آن به عنوان ویترین احتمالاً در هیچ پوشش آلی دیگری یافت نشود. برای داشتن بادوام و ماندگارترین لایه‌ی پرداخت، SAFINISH پوشش‌ را مشخص کنید.

نتیجه گیری

انتخاب لایه پرداخت آلومینیوم مورد نظر بستگی به نوع کاربرد دارد و نمی‌تواند صرفاً بر مبنای سلیقه شخصی باشد. آنودایزینگ مناسب‌ترین گزینه برای ویترین فروشگاه‌ است، و در هر جای دیگر ظاهر باارزش فلزی مورد نظر است. پوشش‌های آنودایز شده و پلی استری برای ویترین‌ و نرده‌ها بهترین هستند. پوشش PVDF برای بام فلزی و دیوار پرده‌ای بسیار مناسب است. پوشش‌های آنودایز شده، PVDF و پلی استر می‌توانند در زمینه دیوار پرده‌ای، بام فلزی و ویترین با نتایج رضایتبخش بکار روند.

گزینه‌های زیادی برای پرداخت سطح آلومینیوم وجود دارد؛ به همین دلیل است که مصالح ساختمانی آلومینیومی محبوب است. مسئله انتخاب پرداخت مناسب به دلیل فراوانی گزینه‌های موجود، همیشه تصمیم آسانی نیست. من سعی کردم به صورت هدفمند در انتخاب پوشش آلومینیوم معماری به مشتری کمک کنم؛ چه زمینه کاربرد سقف فلزی و ویترین باشد یا دیوار پرده‌ای. نتیجه‌ای که امیدوارم خواننده از این مقاله بگیرد این است که میان نیازهای شما با پرداخت‌گر یا تأمین‌کننده‌ی نهایی ارتباط برقرار شود. با توجه به اینکه مقررات زیست محیطی انگیزه بسیاری از تحولات جدید است، به زودی گزینه‌های بیشتری در صف وسیع پرداخت‌های آلومینیوم در دسترس خواهد بود.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.